هنگامی که در موعد سررسید نقدی یا فیزیکی دارنده قرارداد اقدام به اعمال آن میکند اتاق پایاپای در شرکت سپرده‌گذاری مرکزی فرایندی تحت عنوان تخصیص موقعیت‌ها (به انگلیسی: Assignment) را آغاز میکند. طی این فرایند اتاق پایاپای برخی از دارندگان موقعیت‌های باز فروش را برای ایفای تعهدات مربوط به قراردادهای اختیار معامله در مقابل دارندگان موقعیت‌های باز خرید تعیین میکند. به عبارتی در فرایند تخصیص طرفین معامله مشخص میشوند تا در گام بعدی فرایند تسویه انجام شود.
برای معامله قراردادهای آپشن لزوما نیاز نیست که با این فرایند آشنا باشید چرا که این فرایند توسط اتاق پایاپای و در واقع در پشت صحنه انجام میشود ولی به طور کلی اطلاع داشتن از این فرایند می‌تواند به درک شما از مکانیسم کار کمک کند.
روش‌های تخصیص
تخصیص موقعیت‌ها در اتاق پایاپای به 4 روش می‌تواند انجام شود:
روش تسهیم به نسبت: قراردادهای اختیار معامله اعمال‌شده به نسبت تعداد موقعیت‌های باز فروش، بین دارندگان آن تسهیم می‌گردد.
روش تصادفی: قراردادهای اختیار معامله اعمال شده بصورت تصادفی به دارندگان موقعیت باز فروش تخصیص می‌یابد.
روش ردگیری موقعیت: سابقه معاملاتی قرارداد اختیار معامله اعمال‌شده پیمایش شده و قرارداد اعمال شده به ناشر آن قرارداد تخصیص می‌یابد.
روش زمانی: قراردادهای اختیار معامله اعمال‌شده بر اساس اولویت زمانی به دارندگان موقعیت باز فروش تخصیص می‌یابد.