تعریف پرمیوم ( premium )
یکی از مفاهیم کلیدی در بازار اختیار معامله است به عنوان قیمتی تعریف می‌شود که خریدار اختیار معامله به فروشنده پرداخت می‌کند تا حق خرید یا فروش یک دارایی پایه (مانند سهام، کالا یا ارز) را به دست آورد این پرمیوم نوعی هزینه اولیه است که خریدار برای دریافت این حق می‌پردازد و بخشی از آن به عنوان پاداشی برای فروشنده قرارداد به حساب می‌آید
به بیان ساده تر پرمیوم یا قیمت فعلی قرارداد اختیار معامله همان قیمت فعلی قرارداد است که به هنگام معامله از طرف خریدار به فروشنده پرداخت می شود و بر اساس آن سفارش خرید یا فروش اجرا می شود
اجزای پرمیوم در اختیار معامله
پرمیوم قراردادهای اختیار معامله به دو بخش اصلی تقسیم می‌شود که هر دو نقش مهمی در تعیین قیمت نهایی قرارداد ایفا می‌کنند:
ارزش ذاتی : تفاوت بین قیمت فعلی دارایی پایه و قیمت اعمال (Strike Price) اشاره دارد
ارزش زمانی : نشان‌دهنده پتانسیل افزایش ارزش اختیار معامله تا زمان سررسید می‌باشد. این ارزش به طور مستقیم با مفهوم “امید” در معاملات مرتبط است - امید به اینکه شرایط بازار به نفع دارنده اختیار معامله تغییر کند
درک صحیح از اجزای پرمیوم اختیار معامله برای معامله‌گران بسیار مهم است، زیرا به آنها کمک می‌کند تا ارزش‌گذاری دقیق‌تری از اختیارات معامله داشته باشند و استراتژی‌های معاملاتی مؤثرتری را طراحی و اجرا کنند این دانش به معامله‌گران امکان میدهد تا فرصت‌های سودآور را شناسایی کنند، ریسک‌ها را بهتر مدیریت نمایند و تصمیمات آگاهانه‌تری در مورد خرید، فروش یا نگهداری اختیارات معامله بگیرند
در مقالات سطح متوسط به طور کامل به تفسیر و توضیح ارزش زمانی و ذاتی پرداخته ایم
عوامل موثر بر ارزش قرارداد اختیار معامله
پرمیوم قراردادهای اختیار معامله تحت تأثیر چندین عامل قرار دارد که هر کدام می‌توانند به صورت جداگانه یا ترکیبی بر ارزش نهایی آن تأثیرگذار باشند
قیمت دارایی پایه :
ارزش اوراق مشتقه همچون اختیار معامله ناشی از ارزش دارایی پایه می باشد در نتیجه تغییر در قیمت دارایی پایه ارزش اختیار معامله را تحت تاثیر قرار می دهد
افزایش در قیمت دارایی پایه ارزش اختیار خرید را افزایش میدهد زیرا احتمال اینکه خریدار از حق خود برای خرید استفاده کند، افزایش می‌یابد. و در اختیار فروش افزایش قیمت در نماد پایه باعث کاهش ارزش اختیار فروش می شود
نوسانات بازار (Volatility)
نوسانات بازار، که معمولاً با شاخص نوسان‌پذیری (Volatility) سنجیده می‌شود، یکی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بر پرمیوم اختیارات معامله است. نوسان‌پذیری نشان‌دهنده میزان تغییرات قیمت دارایی پایه در طول زمان است. افزایش نوسانات بازار معمولاً باعث افزایش پرمیوم اختیارات معامله می‌شود، در حالی که کاهش نوسانات اثر معکوس دارد
افزایش نوسانات معمولاً پرمیوم هر دو نوع اختیار خرید (Call) و فروش (Put) را افزایش میدهد. زیرا هر دو نوع اختیار از پتانسیل حرکت‌های قیمتی بزرگ در جهت مورد نظر خود سود می‌برند
قیمت اعمال
قیمت اعمال تعیین می‌کند که آیا قرارداد اختیار معامله در زمان اعمال ارزش دارد یا خیر. در قراردادهای اختیار خرید، اگر قیمت اعمال پایین‌تر از قیمت فعلی بازار باشد، پرمیوم بیشتر است. در مقابل، در اختیار فروش، اگر قیمت اعمال بالاتر از قیمت فعلی باشد، پرمیوم افزایش می‌یابد
زمان تا سر رسید
ارزش هر دو قرارداد اختیار معامله ( اختیار خرید و اختیار فروش ) با افزایش زمان باقیمانده تا سر رسید افزایش پیدا می کند . زیرا برای دارنده مدت زمان بیشتری را جهت برخورداری از تغییرات سهم پایه فراهم می کند به عبارت دیگر با طولانی شدن زمان تا سر رسید اختمال نوسان افزایش یافته و شرایط عدم اطمینان قوی تری می شود
البته این موضوع همیشگی نیست و تحت تاثیر شرایطی تغییر می کند
نرخ بهره بدون ریسک :
با افزایش نرخ بهره ارزش اختیار خرید افزایش و در مقابل ارزش اختیار فروش کاهش می یابد
پرداخت سود نقدی بر روی دارایی پایه
پرداخت سود نقدی در طول دوره قرارداد تاثیر منفی بر قیمت اختیار خرید و تاثیر مثبت بر قیمت اختیار فروش می گذارد
ریسک‌های مربوط به پرمیوم
پرمیوم همانند سایر هزینه‌ها در بازارهای مالی، با ریسک‌هایی همراه است که باید توسط سرمایه‌گذاران در نظر گرفته شود:
از دست رفتن پرمیوم: اگر شرایط بازار به نفع دارنده قرارداد اختیار معامله تغییر نکند، خریدار ممکن است تمام پرمیومی که برای خرید قرارداد پرداخت کرده است، از دست بدهد. این به ویژه در قراردادهایی با سررسید کوتاه‌مدت بیشتر مشاهده می‌شود
تغییرات سریع پرمیوم: در بازارهایی با نوسانات بالا، پرمیوم می‌تواند به سرعت تغییر کند، که این مسئله می‌تواند منجر به زیان یا سود غیرمنتظره برای معامله‌گران شود
لازم به ذکر است که در مباحث فوق با فرض ثابت بودن سایر عوامل به بررسی انفرادی یک عامل بر ارزش قرارداد پرداخته ایم